کارگزاران صنعت بیمه، نهادهایی ایجاد شده توسط بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و برای حمایت از حقوق مشتریان و بیمه گذاران در مقابل شرکت های بیمه و نمایندگان ایشان می باشند که امر مشاورت و کارگزاری در خرید انواع بیمه نامه از همه شرکت های بیمه را بر عهده دارند.

در کشورهای پیشرفته، شرکت های گارگزاری علاوه بر عرضه انواع خدمات بیمه ای به امر هماهنگی بین بیمه گران مدیریت خدمات بیمه گران در سطح بین المللی نیز می پردازند. در کشورهایی که صنعت بیمه دارای عمر طولانی تر و سازمانی قوی تر می باشد، بیمه گذاران بدون مشورت کارگزار به شرکت بیمه گر مراجعه نمی کنند و همه بیمه نامه های خود را از طریق کارگزار تهیه می کنند؛ همچنانکه نیازهای دیگر تخصّصی خود مانند خدمات پزشکی، حقوقی و قضایی، مالی و… را به واسطه کارشناس و کارگزار تأمین می کنند.
خدمات یک کارگزار، نه تنها هیچ گونه هزینه مازاد، بر بیمه گذار، تحمیل نمی کند، بلکه با عنایت به تجربه، تخصّص و ارتباطات حرفه ای کارگزار، خرید بیمه نامه با تحصیل نرخ مناسب تر و شرایط عمومی و خصوصی بهتر، صورت می گیرد و به ویژه نقش منحصر به فرد کارگزار در پیگیری و دریافت خسارت، متضمَن افزایش منافع بیمه گذار نیز خواهد بود.

بیمه، يك نوع عقد حقوقي است كه بين يك شركت بيمه دولتي يا خصوصي، به عنوان بيمه گر از يك طرف و يك شخص حقيقي يا حقوقي به عنوان بيمه گذار از سوي ديگر منعقد مي شود و در آن بيمه گر، مورد بيمه را كه مي تواند مال، جان و يا مسئوليت  بيمه گذار باشد، تحت پوشش خدمات خود قرار مي¬دهد؛ بدين صورت كه در قبال دريافت مبلغي به عنوان حق بيمه، متعهد مي¬ شود خسارت احتمالي وارده به مورد بيمه در آينده را، جبران نمايد.
در تعريف حقوقي، بيمه عبارتست از قراردادي كه به موجب آن يك طرف (بيمه گر) تعهد مي‌كند در ازاي پرداخت وجه يا وجوهي از طرف ديگر(بيمه گذار) در صورت وقوع يا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده يا وجه معيني را بپردازد. متعهد را بيمه گر( شرکت بیمه )، طرف تعهد را بيمه گذار و وجهي را كه بيمه گذار به بيمه گر مي‌پردازد حقّ بيمه و آنچه را كه بيمه مي‌شود موضوع بيمه نامند.
بيمه داراي انواع و اقسام مختلفي است.  از لحاظ نوع و بر اساس پررنگ تر بودن بعد حمایتی و تأمینی، یا تجاری، به دو نوع کلی بیمه های اجتماعی و بیمه های بازرگانی، تقسیم می شوند. منظور ما دراینجا، بیمه های تجاری هستند
بیمه های اجتماعی را سازمان تأمین اجتماعی، بهزیستی، کمیته امداد و امثال آن انجام می دهند. و بیمه های بازرگانی را شرکتهای بیمه گر مانند بیمه ایران، آسیا، البرز، پارسیان، کارآفرین، پاسارگاد و…
 

شخصي حقيقي يا حقوقي كه در قبال پرداخت حق بيمه، مال، جان يا مسئوليت خود يا ديگري را نزد يك بيمه گر، بيمه مي كند.
 

سازمان اداری صنعت بیمه متشکل از بیمه مرکزی ایران به عنوان سیاست گذار و ناظر، و شرکتهای بیمه گری است که به همراه شعب و نمایندگان خود، مشغول عرضه خدمات به بیمه گذاران هستند.

بیمه مرکزی  

بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، سازمانی دولتی زیر نظر وزارت اقتصاد و دارایی است که کار نظارت بر شرکتهای بیمه و عملیات بیمه ای و رسیدگی و داوری بین بیمه گذاران و بیمه گران و بیمه گران و نمایندگان ایشان را بر عهده دارد. بررسی صلاحیت مالی و فنی و صدور پروانه فعالیت شرکتهای بیمه با بیمه مرکزی است.

شرکت بیمه دولتی

سهام شرکت بیمه ایران، تماما متعلق به دولت است.

شرکتهای بیمه خصوصی

شرکتهای بیمه آسیا، البرز، دانا، توسعه، رازی، کارآفرین، پارسیان، ملت، نوین، سینا، دی، پاسارگاد، معلم، سامان، میهن، ما (ملت ایران)، کوثر، آرمان، تعاون، سرمد، شرکتهای فعال خصوصی صنعت بیمه هستند. شرکتهای ایران معین، حافظ، امید، آسماری، شرکتهای خصوصی ویژه مناطق آزاد و شرکت بیمه امین و بیمه ایرانیان، ویژه بیمه های اتکایی، نیز از دیگر شرکتهای خصوصی هستند.

شعبه شرکت بیمه

شعبه واحد کوچکتری از مرکز اصلی شرکت است که وظیف فروش بیمه نامه، پرداخت خسارت و نظارت بر عملکرد نمایندگان شرکتش را بر عهده دارد. کارمندان شعبه حقوق بگیر شرکت بیمه متبوع خود هستند.

نماینده شرکت بیمه

نماینده فروش یک شرکت بیمه که کار عرضه و فروش خدمات شرکت بیمه را بر عهده دارد و درصدی  از  فروش خود را به عنوان کارمزد دریافت می نماید.

کارگزار رسمی بیمه

شخصی حقیقی یا حقوقی که پروانه خود را از بیمه مرکزی ایران، دریافت کرده و نماینده بیمه گذاران (خریداران بیمه نامه) صنعت بیمه محسوب می شود. وی نماینده یک شرکت بیمه خاص به شمار نمی رود و مجاز به خرید بیمه نامه برای مشتریان، از هر کدام از شرکتهای بیمه – بسته به نرخ و شرایط بهتر – می باشد. شرکت بیمه موظف است کارمزد کارگزار را به وی پرداخت نماید و کارگزار هیچگونه وجه اضافی از بیمهگذار دریافت نمیکند. هم چنین کارگزار با توجه به دارا بودن امکان کار با همه شرکتهای بیمه، مانند نماینده شرکت بیمه، مؤظف به عهدهداری وکالت و نمایندگی آن شرکت و طبیعتآ حفظ منافع شرکت متبوع، نبوده، و وکیل بیمه گذار به شمار می رود. بنابراین بدیهی است که در خرید بیمه نامه برای بیمه گذاران حقوق بیمه گذار را درنظر گرفته و با توجه به علی السویه بودن خرید بیمه نامه از همه شرکتها برای وی، و متعهدنبودن کارگزار به حفظ منافع هیچکدام از شرکتهای بیمه گر در فروش و خسارت، وی همیشه درصدد تهیه بهترین بیمه نامه با بهترین شرایط و پوششهای موجود از بهترین شرکت بیمه، باشد. طبیعی است که داشتن سابقه کار، تجربه و دانش بیمه ای، او را در این کار کمک نموده و باعث می شود تا وی به اتکا دانش و آشنایی و تخصص خود، بهتر از بیمه گذار، بهترین ها و متناسب ترین ها را تشخیص داده و به وی عرضه کند.

شخصي حقوقي (شركت) كه خدمات بيمه اي در رشته هاي مختلف اعم از بيمه هاي اموال، اشخاص و مسئوليت عرضه مي كند. در ايران یک شرکت از شرکتهای بیمه گر متعلق به دولت بوده و مابقی، به عنوان شرکتهای خصوصی، فعالیت می کنند.